Het gebeurde tijdens het Purimfeest 1996. Maytal Wax, haar broer Asaf en hun moeder staken de straat over in Tel Aviv. Een zelfmoordterrorist blies zichzelf naast hen op. Asaf overleed ter plekke, samen met dertien anderen. 157 anderen werden verwond door de explosie, onder wie de 26-jarige Maytal.

Het jaar 1996 was één van die vreselijke jaren in de geschiedenis van Israël. Het land was nog niet over de schok heen van de moord op premier Yitzhak Rabin en beleefde wekelijks terreuraanslagen. Zelfmoordterroristen bliezen zichzelf op in stadscentra en voornamelijk bussen.

Maytal was twaalf dagen bewusteloos. Toen ze wakker werd in het ziekenhuis was haar conditie levensbedreigend. Ze was haar been kwijt en haar lichaam was bedekt met brandwonden. Familie en vrienden zaten dag en nacht rondom haar bed. Na een maand hoorde ze dat haar broer Asaf was overleden in de aanslag. Maytal ging door een enorm moeilijke tijd. ‘Ik lag in bed, onder het verband en overal waren draden. Ik zag er vreselijk uit, alle wonden waren open, niet echt een prettig gezicht.’

Dat was het begin van een lang revalidatieproces. Sindsdien is ze heel ver gekomen. Ze heeft een universitaire studie afgerond en is moeder geworden van een tweeling. Maar haar eerste liefde is dansen. Bij Beit Halochem werd ze onderdeel van de rolstoeldansgroep en leerde ze rolstoeldansen met een partner. Voor haar was dit enorm belangrijk in haar weg naar innerlijke genezing van het immense trauma dat haar was overkomen. Tegenwoordig danst Maytal op het hoogste niveau en heeft medailles gewonnen in het Europees Kampioenschap en het Wereldkampioenschap.

Maytal: ‘Ieder mens wil vliegen en ik wilde hoger. Ik vind het fantastisch bij Beit Halochem, het is mijn tweede huis geworden. Ik heb hier een warme familie. Ook voor mijn dochters is het een tweede thuis. Voor mij is het dansen als een frisse wind.